ρουμπί

(I)

το, Ν

ναυτ.

βίαιος χειρισμός για πλήρη περιστροφή ιστιοφόρου πλοίου, ώστε αυτό να επανέλθει στη γραμμή πλεύσης.

————————

(II)

το, Ν

μικρό κομμάτι ύφασμα, κουρέλι.

[ΕΤΥΜΟΛ. Υποκορ. τού ρόμπα].

————————

(III)

το, Ν

άκλ. το ρουμπινί χρώμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < βεν. rubin, με αποβολή τού τελικού -ν (πρβλ. rosmarin > ροσμαρί)].